Het verhaal van Mylo, waar de inzet van iedereen geweldig is geweest.
Vrijdag 9 mei ging Mylo voor een wen dag naar het pension in Putten aan de Veldhoefweg. Deze wen dag was als voorbereiding voor de vakantie van Freek en Hetty. In de vroege ochtend werd Mylo gebracht maar 1,5 uur na het wegbrengen kwam daar het telefoontje dat Mylo over de omheining was gesprongen en niet meer in beeld. De familie snelde zich naar de locatie maar hoe hard ze ook zijn naam riepen Mylo was verdwenen in het bos en natuurgebied rondom het pension.
Eind van de middag kwamen we in contact met Demi nadat een landelijk zoekteam Demi had doorverwezen wegens onvoldoende vrijwilligers. Alles werd direct in orde gemaakt om de zoektocht direct op te starten. De flyer werd in orde gemaakt, de mailbom werd direct verstuurd zodat we het buitengebied direct zouden bereiken, buurt-app`s werden geïnformeerd en de eerste vrijwilligers gingen op locatie om zich aan te sluiten bij de hele familie die vanaf 10 uur al op zoek waren naar Mylo.
Het gebied rondom de opvang is oneindig; weilanden, bosgebied waaronder vooral stilte en rustgebieden. En dat laatste was precies datgene waar Mylo behoefte aan had gezien zijn angst voor het onbekende. Ook al oogt Mylo als een stoere grote hond, zijn angst en onzekerheid had de boventoon en maakte dat hij direct in een stand stond van overleven en zicht niet liet zien.
Er werd tot vrijdagavond laat doorgezocht met warmtebeeldcamera`s in de hoop hem te spotten maar Mylo liet zich niet zien en gaf ook geen enkel reactie op de aanwezigheid van vele bekenden voor hem. Er was een mogelijk melding op de Donkeresteeg en ook daar werd in de weide omgeving rondgekeken naar hem maar ook hier was Mylo nergens te bekennen. Op het thuisadres werd alles in orde gemaakt in de hoop dat Mylo wellicht de weg naar huis zou zoeken echter startte we de zaterdag zonder enige melding van Mylo.
Zaterdag 10 mei: de 1e speurinzet door Ellen met Pedro. De temperatuur lag al wat hoger en de droge ondergrond maakte het voor Pedro lastig om een duidelijk spoor te kunnen pakken maar de kleine kanjer deed zijn uiterste best. Pedro gaf een verwijzing richting een greppel, deze greppel liep dwars door het rustgebied naast het pension. Pedro zat hier netjes want ook al liet Mylo zich fysiek niet zien, hij was een held in het achterlaten van sporen en deze waren overduidelijk zichtbaar van hem.
Op basis van de speurinzet is de drone ingezet boven het gebied wat Pedro had aangegeven maar de dichte begroeiing maakte het lastig om een goed beeld te krijgen of onderscheid te zien tussen een zwarte hond en een zwarte ondergrond. Naast dit alles waren wederom de vrijwilligers en de gehele familie op locatie om te helpen zoeken. We besloten om een voerplek te maken bij de verwijzing van Pedro in de hoop, dat als Mylo daar nog zou zitten, dat hij de overheerlijke knakworsten zou vinden. Ondertussen waren er flyers geprint en werd tot diep in de nacht geflyerd rondom het gebied.
Nog geen teken van Mylo
Zondag 11 mei dag 3 en nog geen teken van Mylo, de voerplek was onaangeroerd en zichtmeldingen bleven uit.
De 2e speurinzet vond in alle vroegte plaats door Melanie met Calleigh. Het spoor werd opgepakt en ging via 2 oversteken in het bos over de Veldbeek richting het stiltegebied bij het Egelgat waarop Calleigh de verwijzing richting het stiltegebied aangaf. Aangezien het gras hoog stond werd besloten om Calleigh daar te stoppen zodat er geen risico zou zijn op verjagen van Mylo als hij daar verscholen zou liggen. Op basis van het speurverslag zouden we later op de dag met toestemming van de boswachter camera`s ophangen.
En dan is daar het moment op de 3e dag dat er een zichtmelding binnenkomt om 14:00 uur in de middag en op het spoor van de speurhond. Wandelaars hadden de flyer van Mylo gezien en tijdens hun wandeling zagen ze Mylo midden in een waterpoel staan. Mylo zag deze wandelaars ook en rende direct via het bospad weg. De angst was groot vanuit Mylo maar we hoopten dat hij daar in de buurt was en eventueel de geur van zijn vertrouwde baasjes zou oppikken. Freek en Hetty bleven uren zitten bij de waterpoel en vanaf de wegen met het zicht op de bosrand werden spotplekken ingenomen.
Maar ondanks alle inzet van iedereen deze zondag, het bleef bij deze ene melding en Mylo was weer “ondergedoken” ergens in het bos. Deze avond werd er een voerplek gemaakt bij de waterpoel en bij de rand van het bos. De grootste uitdaging in het bos met de camera`s was het bereik dus we hoopten op beelden maar wederom…het bleef stil.
Maandag 12 mei: De 4e dag en ondanks dat Mylo zich fysiek niet liet zien, wisten we met zekerheid dat hij nog steeds in het gebied aanwezig was. Pootafdrukken op niet logische plekken waren er voldoende en Mylo gebruikte de drassige beek als doorsteek op de punten die Calleigh ook had aangegeven.
Spoorzoeken
In deze vermissing was het niet meer zoeken naar Mylo maar op zoek naar sporen om zo een plan de campagne te maken. Er werden meerdere camera`s opgehangen en meerdere voerplekken gemaakt in de hoop dat Mylo een vaste ronde zou hebben en 1 van de voerplekken zou vinden. Dag 4 werd ondanks alle inzet afgesloten zonder melding van Mylo.
Dinsdag 13 mei: Helaas heeft Mylo de voerplekken niet gevonden en bleef het deze dag ook helemaal stil rondom Mylo. Maar ook deze dag verse sporen van hem dus hij was er nog steeds. Het was een kwestie van geduld en rust in het gebied.
Woensdag 14 mei; we worden wakker zonder beelden van Mylo op de camera`s, een teleurstelling is voelbaar bij iedereen die zich dagen keihard ingezet hadden maar deze teleurstelling sloeg in de middag om naar euforie want daar was ineens Mylo op de voerplek en pootje badend in zijn modderpoel.
Wederom besloten we om Freek en Hetty daar rustig te laten zitten en verder volledige rust in het bos te hanteren. Maar helaas…..Mylo was weer verdwenen, de zuinige 2 minuten bij de poel waren voor Mylo voldoende om weer uit beeld te verdwijnen.
Donderdag 15 Mei: Deze keer laat Mylo niet lang op zich wachten en we worden om half 6 wakker met Mylo op beeld. Hij was weer terug op zijn voerplek en smikkelde zijn bak weer leeg.
Dit was het moment om de vangkooi tevoorschijn te halen en te plaatsen. Mylo had nog geen nachtritme waarop we besloten de vangkooi 24/7 op scherp te zetten. En hoe fantastisch is het dan als het wachtschema ook direct 24/7 gevuld wordt en de familie 24/7 op locatie aanwezig is.
In hetzelfde gebied werd deze middag een akker omgeploegd, het geluid van een tractor was het geluid waar Mylo ook bang voor is. We hoopten dat dit geluid hem niet zou afschrikken en dat hij in de nacht weer naar plek zou komen maar dat gebeurde niet. Het bleef weer stil.
Vrijdag 16 en Zaterdag 17 mei; Mylo laat ons in spanning zitten en stelt ieders geduld enorm op de proef. Er zijn geen overduidelijke verse sporen meer en de voerplek raakte hij niet aan. We hoopten dat hij net als na de 1e zichtmelding op zondag 11 mei hersteltijd nodig had en dat hij op de 3e dag tevoorschijn zou komen. Achter de schermen waren we al aan het kijken wat het vervolgplan zou zijn als hij niet op beeld zou komen.
Ondertussen was er al een soort van mini camping ingericht op de wachtplek ver van de vangkooi, stroomvoorziening werd geregeld door de buurt en de versnapering zorgden er voor dat de dagen in een weiland te doen waren. Gelukkig werkte het weer ook mee dus daar waar Mylo voor een wen dag naar het pension ging voor een vakantie later dit jaar….was het een mini vakantie in Putten geworden. We misten alleen nog de incheckbalie en als dagelijkse activiteit werd er spoorzoeken georganiseerd.
Dan is het Zondag 18 mei 1:00 uur en verschijnt de kanjer eindelijk op beeld bij de vangkooi. De eerste keer dat Mylo oog in oog staat met dat grote gekke ding wat er eerder nog niet stond. Hoe zou hij reageren?
Na een korte inspectie besloot Mylo om 1:16 uur de vangkooi in te lopen. Zijn avontuur zat er na 10 dagen eindelijk op en konden Freek en Hetty maar ook alle familie leden die non stop meegezocht en geholpen hebben Mylo eindelijk die dikke knuffel geven.
Het was een avontuur in een zeer lastig gebied qua stilte en rustgebieden en een beperkt netwerkbereik voor de live camera`s.
Mylo is in orde en enorm happy om weer thuis te zijn. Uiteraard heeft Mylo de nodige vrienden in de vorm van teken mee het bos uitgenomen en heeft hij in het bos een paar kilo achter gelaten maar dit komt allemaal weer goed.
We willen onze vrijwilligers bedanken voor alle hulp en ondersteuning op locatie in deze zoektocht. We bedanken ook Ellen met Pedro en Melanie met Calleigh voor de inzet met hun speurneuzen. We bedanken ook Diederik de Boswachter voor alle medewerking die verleend is, zonder deze medewerking hadden we Mylo niet kunnen veiligstellen op deze plek. We bedanken ook Dierenambulance Noord West Veluwe voor de samenwerking. En we bedanken onze kok Carla die wederom liters met geurspoor gefabriceerd heeft.
Een speciale dank aan Freek, Hetty, Dewi, Jeffrey, Seborah en overige familie leden en vrienden die non stop klaarstonden. Respect voor jullie tomeloze inzet en doorzettingsvermogen en het 24/7 spotten op het moment de vangkooi op scherp stond en dank voor jullie vertrouwen in Honden Zoekgroep Gelderse Vallei.