De lieve oude dame die van Barneveld naar het drukke Utrecht ging. Neem de tijd om het verslag en de video te bekijken want hoe breng je dit verhaal in een paar zinnen……
Op donderdagmiddag 5 juni rijden Jorg en Nadine, samen met hun twee honden, na een korte vakantie terug naar Duitsland. Op de A1 nabij de afslag naar A30 gaat het mis. In eens staat alles stil en weten ze nog maar net achter de auto voor hun te stoppen. Echter achterop kunnen een paar niet meer op tijd remmen met een kleine kettingbotsing tot gevolg. De auto zit zowel aan de voor- als achterkant volledig in elkaar en het achterraam van de auto is er zelfs uitgesprongen. In alle commotie rondom het ongeluk weet na een tijdje de bruine labrador Shadow zich uit de auto te wurmen en springt over de vangrail de weilanden van Barneveld in. In een ooghoek zien de baasjes haar lopen, maar uiteindelijk raken ze haar uit het oog.
De hulpdienst die ter plekke kwam hoorde van de ontsnapte hond en wist van het bestaan van de Hondenzoekgroep Gelderse Vallei. Eén belletje en alle raderen begonnen te draaien.
Diverse vrijwilligers kwamen meteen op locatie en scanden de weilanden af op zoek naar Shadow. Terwijl de eigenaren nog druk waren met het afhandelen van het ongeluk, was team al opgestart en op locatie. Zelfs de afsleepdienst reeds na zijn dienst nog rondje door de omgeving.
De baasjes werden opgevangen nadat ze alles geregeld hadden voor een noodzakelijke slaapplaats voor de nacht. Bij de laatste zichtmelding werd er rondom gezocht en raakten Nadine en Jorg in contact met zeer vriendelijke mensen waar ze de komende dagen mochten verblijven totdat alles geregeld zou zijn.
In de avond werd speurneus Calleigh van Melanie opgeroepen om een eerste richting te bepalen waar Shadow naar toe was gelopen. Vanaf de laatste zichtmelding ging het linea recta onder het tunneltje door richting het industriegebied, maar al snel werd de richting duidelijk: richting de weilanden. Aangezien het al laat was, moesten de warmtebeeldcamera’s het doen. Er werden wel wat lichtpuntjes in de weilanden gezien, sommige te klein en andere wat groter, maar de contouren van Shadow waren er nog niet duidelijk uit te halen.
Vlak bij de plaats vermissing werd een voerplekje gemaakt op veilige afstand van de snelweg. In de hoop dat ze de route terug zou vinden. Vrijwilligers brachten de baasjes naar hun hotel en onderweg werd meer en meer duidelijk over de achtergrond van Shadow.
Ze is in haar eerste levensjaren gebruikt als broodfokteefje en werd na 5 jaar bewezen diensten letterlijk op straat gegooid. Op dat moment zijn Nadine en Jorg (lid van de plaatselijke dierenbescherming) in actie gekomen om Shadow op haar jonge leeftijd al veilig te stellen om haar een gouden mandje te gunnen. Na 70 dagen is het hun uiteindelijk gelukt om haar te vangen in een vangkooi.
Met heel veel rust en vertrouwen is Shadow de jaren daarna een echte trouwe viervoeter gebleken en kon ze de laatste jaren zelfs weer zonder lijn op het strand of in het bos lopen. Tot het ongeluk op 5 juni… daar komt alles van de eerste jaren en de vangkooi weer terug in haar gedachten. Angst en overleven, dat is het motto!
De volgende dag (6 juni) wordt Shadow gezien door een vrijwilliger ter plekke. Een bruine rug is duidelijk zichtbaar en na lang spotten gaat mevrouw zichzelf even verplaatsen, duidelijk in beeld! Tevens wordt er rondom in Barneveld geflyerd om zoveel mogelijk bekendheid aan de vermissing te geven. Besloten wordt om het baasje op gepaste afstand in het weiland te laten zitten in de hoop dat Shadow zijn geur oppakt en weer zijn de armen komt. Dat plan lijkt te lukken, Shadow komt steeds dichterbij, Jorg vermijdt elk oogcontact en praat zachtjes in zichzelf in de hoop dat ze hem gaat herkennen. Tot ongeveer 10 meter… Shadow ziet Jorg en denk: kak, daar heb je die man die er voor gezorgd heeft dat we een auto-ongeluk hebben gehad. Wegwezen hier!
Dit gezien te hebben, wordt besloten om een voerplek aan te maken om er voor te zorgen dat Shadow in de buurt blijft en er eventueel een grote vangkooi geplaatst kan worden. Dit wordt op de achtergrond reeds met de landeigenaren ingeregeld en vlak voor middernacht zien we op de live-camera’s dat ze ook daadwerkelijk het voer aanneemt.
Zaterdag 8 juni wordt de grote Missy Trap opgebouwd. Een grote kooi/hekwerk van 5 x 5 mtr, waarbij haar angst voor kooien wellicht onderdruk kan worden. Het grote wachten kan beginnen, er wordt nog volop geflyerd en gespot.
Helaas wordt Shadow die nacht wel een paar keer gezien, maar laat ze de kooi volledig links liggen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling!
Op zondag 8 juni slaat de schrik om ons hart: Shadow rent volledig in paniek door Barneveld. Op zich niet ver van haar vermoedelijke slaapplaats, maar toch… je wilt niet rennend over de straten met alle gevaren van dien. Gelukkig lijkt het van korte duur en wordt ze vrij snel weer op haar oude plekje gezien. Zo dat hadden we ook weer gehad. Totdat de volgende tegenslag voor ons team kwam.
De landeigenaar waar we de kooi mochten plaatsen, gaf ons nog één nachtje om de hond te vangen en anders zou de kooi weer weg moeten. Balen! Temeer omdat we goed hadden uitgelegd dat het een kwestie van dagen kan zijn, maar gezien de achtergrond van Shadow het ook maar zo in weken kan. Maar ja.. we zijn nou eenmaal afhankelijk van landeigenaren en dus gingen we met gekruiste vingers de nacht in.
De volgende morgen worden we wakker met het nieuws: geen Shadow op beeld… lastig, maar achteraf misschien ook maar goed, want een kooi verplaatsen terwijl ze er nog loopt is natuurlijk ook geen fijne optie. Besloten wordt op basis van de ‘angstronde’ van gisteren in die buurt een geschikte plek te vinden en die vinden we al gauw. De kooi wordt afgebouwd en weer opgebouwd. Er wordt sterk geurspoor gebruikt en wederom worden op deze tweede Pinksterdag enkele schietgebedjes gedaan.
Het heeft helaas niet geholpen… de dagen erna blijft het erg stil met zichtmeldingen en wordt er dagelijks gespot op strategische plekken, alleen zonder resultaat.
Inmiddels zijn de baasjes ook vertrokken naar Duitsland. Er moet daar gewerkt worden, en we hadden gezien dat zelfs na 24 uur Shadow het baasje niet meer herkent. Het moet uiteindelijk toch middels een (vang)kooi gebeuren.
Het is inmiddels donderdag 12 juni, precies een week na het ongeluk. Zomaar een melding: ze is gezien bij het Henschotermeer (ca. 20 kilometer verderop) waarbij opviel dat de melder toch wel heel veel details wist te vertellen (die overigens ook van de flyer af te leiden waren). We hebben op de melding een speurinzet gedaan, waarbij Jazz van Anne het een en ander heeft uitgezocht. Ook wordt er de lokale media ingeschakeld. Het is komkommertijd bij de kranten gedurende de zomerperiode en wordt het opgestelde bericht breed opgepikt. Zelfs het AD heeft in zijn regiokaternen een groot artikel aan de vermissing gewijd.
Inmiddels is er een speciale Shadow-app gemaakt en begint na dagen van onzichtbaarheid van Shadow ons hartje toch sneller te kloppen als op zondag een zichtmelding in de app komt. Een bruine labrador die los loopt in Barneveld. Dat kan er maar ééntje zijn toch? De hond werd vrij snel gelokaliseerd, maar toen de foto in de app kwam werd al snel duidelijk dat we hier een look-a-like hadden die ff een blokje om was.
Nieuwe plekken worden ontdekt in de rand van Barneveld met hondenpootjes bij een plas waar normaliter nooit honden lopen. Er worden camera’s opgehangen en wachten maar weer. Inmiddels is ze al meer dan een week volledig uit beeld…
Op zaterdag 21 juni lijkt er weer wat schot in de zak te komen. Er is een melding geweest van een werknemer aan de Wesselseweg die redelijk nauwkeurig Shadow omschreef. Probleem: de werknemer kunnen we niet bereiken, en later blijkt dat hij zijn telefoon op het werk had laten liggen na de VrijMiBo… Maandag 23 juni krijgen we dus contact en wordt al snel duidelijk dat het Shadow wel geweest moet zijn maar het was een melding van 11 juni maar wellicht zit ze daar nog steeds.
In Barneveld Noord wordt een extra spotplek ingericht, en warempel daar lijkt ze in de nacht toch te lopen op beeld. Camera’s worden verhangen en de focus wordt verlegd. Ook in dit gebied wordt er weer volop buurtonderzoek gedaan. Om onze speurtocht nog even iets lastiger te maken, worden in op de plaatsen waar we camera’s hebben opgehangen aan het einde van de week grove grondwerkzaamheden uitgevoerd. Hmm.. dat zal de rust voor Shadow niet ten goede komen, maar wellicht trekt ze zich er niks van aan. Je weet het niet…
Op donderdag 24 juni komen de baasjes voor een weekend weer naar Nederland. Meteen worden ze aan het werk gezet om voerplekken in orde te maken. Ze hadden zelf al sterk geurende pens meegenomen, een maaltijdje waar ze de vorige vermissing ook goed op ging. Na een proost uitgebracht te hebben op een veilige terugkeer van Shadow is iedereen vol goede moed. Wat zou het mooi zijn, als we Shadow weer in beeld krijgen juist op het moment dat de baasjes er weer zijn.
Jorg en Nadine nodigen de vrijwilligers uit voor een BBQ op vrijdagavond. Ze hadden heerlijke Duitse bratwursten meegenomen. Vanaf 17:00 uur is iedereen welkom op hun logeeradres. De worsten liggen nog maar net boven de kolen gaar te worden als er een melding binnenkomt van een bruine labrador die rollend en bollend in het weiland ligt naast de A30. Het zal toch niet dat onze proost van gisteravond werkelijkheid is geworden.
We laten de worsten wat ze zijn en gaan naar het genoemde weiland. En ja hoor, daar stond mevrouw. Lekker genietend van het zonnetje en totaal niet onder de indruk van alle drukte van de snelweg, knallende uitlaatpijpen, gierende sirenes en toeterende automobilisten.
Er wordt koortsachtig overlegd en besloten de stoute schoenen aan te trekken om te vragen of er ergens een kooi mag komen te staan. Met de sof van de eerste locatie in ons achterhoofd togen we naar boer Cor toe. Hij was heel erg begripvol en gaf ons alle ruimte, niks was te gek. Wow… dat is pas even fijn. Strategisch werd de kooi al ingetekend op het weiland naast haar slaapplek, uit het zicht van Shadow, uit het zicht van de wegen, kortom volop privacy voor mevrouw om gewoon die kooi ff in te lopen.
Halsoverkop werd er transport geregeld en werd de kooi voor de tweede keer afgebouwd en voor derde keer dus weer opgebouwd. Binnen een uurtje was alles in kannen en kruiken. Shadow kwam zelf nog even spotten of alles wel goed ging en of we de deur wel aan de juiste kant zouden plaatsen.
Zo konden we toch nog even naar de BBQ toe waar de bratwursten nog lekker in de warmte lagen te wachten om verorberd te worden. Onderwijl werd de livestream aangezet en konden we al live meekijken hoe Shadow om de kooi heen aan het dralen was. Met een gerust hart gingen we naar huis toe, in de wetenschap dat ze weer vol in beeld was en we (weer) heel dicht bij het sluiten van hoofdstuk waren.
Bij het bekijken van de beelden de volgende ochtend viel op dat ze het toch niet helemaal eens was met de positie van de deur. Met de kont naar de koeien gericht is niet tof, want die zijn toch een stukje groter dan dat ze zelf is. De Ed & Willem Bever van dienst hebben meteen haar verzoek ingewilligd. Omdat we toch de kooi de hele dag op scherp hielden (want ja we hadden na al die tijd eigenlijk nog geen idee van haar ritme), kwamen we er achter dat mevrouw dagelijks ook even in de stal komt kijken. Helaas was dit een open stal, dus konden we niet even snel de deuren dichtgooien, maar opmerkelijk was het wel. Net zo kalm liep ze op haar gemak door de stal, al was het haar eigen bedrijfje.
Op het beeld zien we rond kwart over 9 ’s avonds de eerste voorpootjes over de drempel gaan. Het zal toch niet dat ze er zo snel instapt en morgen fijn met Jorg en Nadine mee terug naar huis kan?
Vol goede moed gaan we de nacht in, maar na en kleine sprint vlak voor middernacht en een bezoekje aan de kooi rond 02:00 uur is het gedaan met de pret. Sindsdien is ze niet meer bij de kooi geweest. Is het de warmte? Heeft ze een tik van het schrikdraad gehad toen ze ff niet oplette? Waarschuwing van de koeien gehad? Niemand die het weet.
Het zoekgebied moet toch weer uitgebreid worden. Beken en greppels worden nagekeken. Boerderijen rondom worden geïnformeerd en vanuit dat buurtonderzoek blijkt dat Shadow gewoon wat verderop is gaan liggen want men had haar de afgelopen dagen nog een paar keer voorbij zien lopen. We zien haar op dinsdag 29 juni voor de laatste keer door de greppels lopen en op 3 juli wordt ze in de late avond voor het laatst gezien op weg naar…??
Verwoede pogingen de week erna om de locatie van Shadow te vinden lopen helaas op niks uit en het kaarsje lijkt langzaam te gaan doven. Wat kunnen we nog doen? Zonder zichtmeldingen en concrete aanknopingspunten is het zoeken naar een speld in een hooiberg.
De gezegde: zo dichtbij, maar ook zo ver weg spookt bij menigeen door het hoofd. De eerste keer op 10 meter afstand van het baasje en nu stond ze potverdikkie met twee poten over de drempel van de kooi.
Het is dinsdag 22 juli. Inmiddels bijna 7 weken na het ongeluk. En vrijwilliger zit online te scrollen en komt een foto van een zichtmelding tegen. Hartje Utrecht ligt een bruine labrador onder een bosje angstig te kijken in de camera. Wie deze knapperd kwijt is, is de vraag. Hartje Utrecht? In de drukte? Dat kan toch Shadow niet zijn.
Omdat je nooit iets zomaar mag uitsluiten, hebben we de foto doorgestuurd naar de baasjes: geen twijfel, dit is Shadow!!!
40 kilometer verderop …
Vrijwilligers gingen meteen ter plaatse om de locatie van de foto te traceren. Immers hier lag ze heel kort geleden nog.
Was ze nog in de stad? Of was ze verder getrokken? Een klein buurtonderzoekje leert dat ze al wat langer hier bivakkeert. De banden met de media worden aangehaald en de hulpvraag aan Dogsearch Nederland of vrijwilligers van Dogsearch wilde helpen in Utrecht werd door Dogsearch ook direct uitgezet. Vrijwilligers stapten in de zoekapp van Shadow en hielpen vanaf dat moment non stop mee.
Er worden met spoed flyers geregeld en al snel volgen de meldingen zich op. Zo lijkt het erop dat ze voor de eerste keer woensdag 16 juli in de stad was en mogelijk zelfs 8 juli in Overvecht.
De ene na de andere melding werd doorgebeld. Ze bleef dus in het gebied. Maar hoe kun je zo lang uit de grijpgrage handen blijven in de stad? Inmiddels hebben we duidelijk beeld dat ze volledig opgejaagd wordt en wordt het tijd om in de media een dringend advies te geven haar niet op te jagen en geen vangpogingen te doen. Meerdere kranten publiceren over Shadow en ook RTV Utrecht wijdt er een nieuwsbericht aan.
Het blijft meldingen regenen, maar van de ene op de andere dag verschuiven ze van hartje centrum naar stadsdeel Lunetten. Mevrouw had de moestuintjes ontdekt. Heerlijk parkje er omheen.
In dit gebied kan ze lekker uitrusten. Het lijkt erop dat ze haar rust heeft gevonden, maar hoe gaan we haar hier in veilig stellen? Juist met de grote vangkooi. Voor de derde keer afbreken, en de vierde keer opbouwen. Inmiddels zijn we volleerd kooienbouwers geworden. We doen alles voor mevrouw! Er worden weer nachten doorgehaald om tot het gewenste eindresultaat te komen.
Zaterdagavond 26 juli lijkt het net zich te sluiten rondom Shadow. Ze heeft zich vastgelopen binnen de hekken van het moestuincomplex. De gedachte leeft bij menigeen dat ze dan niet meer kan ontsnappen. We hadden nog een extra vangkooi in de aanbieding en die is met wat lekker op haar pad neergezet en nou maar wachten…
Wat schetst de verbazing, als de nachtelijke spotters bij het ochtendgloren door de beslagen ramen kijken en Shadow op drie meter naast de auto zien lopen. Ze is van het complex af…dat was even een stevige misrekening. Zo dichtbij en zo ver weg.
Zondag 27 juli. We worden wakker met de melding dat ze gezien is in de wijk Hoograven. Daar kan ze maar op één manier komen, door de fietstunnel. Hoe dan??
Speurneus Finally van Sylvia wordt aangezet om een route te bepalen waar ze nu zou kunnen zitten. De route welke aangegeven wordt leidt naar het talud tegen de A12 aan. OK, spannend, maar als het goed is kan ze de snelweg niet op en is dit ook een mogelijke route om weer bij de fietstunnel te komen om weer in het ‘rustgebied’ moestuinen te komen. We zetten de kooien toch maar weer op scherp en hopen er het beste van maar ze laat zich niet zien bij de kooien.
Maandagochtend 28 juli. De eersten gaan al vroeg naar hun werk. Om 05:00 uur een belletje: ze loopt hier op de Zeeltstraat. Diverse vrijwilligers gaan weer in de benen.
Shadow lokaliseren, kijken wat ze doet en waar we een mogelijkheid hebben om haar veilig in te sluiten en die mogelijkheid is.
Diverse schapennetten worden op transport gezet naar Utrecht en vele vrijwilligers volgen de app nauwgezet en staan op scherp om op locatie te gaan. Op strategische punten staan spotters om in ieder geval er voor te zorgen dat ze in de wijk Hoograven blijft en niet de drukte in gaat. Dat lukt redelijk en uiteindelijk heeft ze een plekje aan de waterkant gevonden om even lekker uit te rusten.
Dit is onze kans! Links en rechts is gemakkelijk af te schermen met schapennetten en dan moet ze alleen nog even op een klein pleintje (welke omgeven is door hoge hekken) gelokt worden.
Langzaam worden de contouren van deze reddingactie zichtbaar. In alle rust worden de schapennetten klaar gezet en worden de vrijwilligers opgetrommeld om de boel te bewaken. Deze keer gaat Houdini niet meer ontsnappen! Om 18:30 uur staan er in totaal meer dan 30 vrijwilligers schappennetten vast te houden, staan er diverse mensen met warmtebeeld Shadow in de gaten te houden om de linker- of rechterkant te waarschuwen om alert te zijn op een vluchtpoging. Belangrijkste persoon op dat moment: de deurdichttrekker.
Met een lang touw moet de deur achter Shadow dichtgetrokken worden, waardoor ze opgesloten zit op het plein.
Lange tijd blijft het rustig. Op de door haar gezette tijden, gaat ze ff links en rechts kijken, maar besluit even zo vaak weer te gaan liggen. Ze ligt dan languit op haar zij, uitgeput van 54 dagen rondlopen.
Om 22:50 is het dan zo ver, ze gaat haar neus ver genoeg achterna, loopt op het geurspoor door de deur heen en na een tijdje knalt de deur met een klap dicht. Na een paar katachtig sprongen op het schoolplein in een laatste poging om te ontsnappen is de pijp leeg. Ze geeft zich over aan de vrijwilliger die haar met rust een riem om de nek doet. Het knopje gaat om. De wildmodus verdwijnt als sneeuw voor de zon en Shadow is weer de lieve bruine labrador, veilig onder de mensen.
Shadow wordt direct nagekeken door een dierenarts van Sterkliniek in Veenendaal die stand-by stond. Buiten een aantal teken en een sterk vermagerd buikje kan ze geen gekke dingen ontdekken.
Ondertussen waren de Duitse baasjes al gebeld en na het nieuws dat we hun meisje hadden veiliggesteld, hebben ze gebruik gemaakt van de ongelimiteerde snelheid op de Duitse Autobahn, 180 linkerbaan!
Aangekomen in Nederland konden ze hun mooie Shadow in hun armen sluiten.
54 dagen… wat een avontuur maar ondertussen ook onze Shadow is veilig en weer thuis in Duitsland waar ze hoort. Ze is uiteraard extreem moe en sterk vermagerd maar ze komt er bovenop.
Kijk ook het filmpje van deze zoektocht en de warme woorden en de dankbaarheid van Nadine en Jorg aan het einde.
Vanuit onze Stichting willen we een aantal mensen noemen en bedanken voor de medewerking en sponsoring:
Dierenambulance Barneveld
Stichting Dierenambulance Utrecht
Dierenambulance Woudenberg en Omstreken
Dierenpolitie Utrecht
Amateurtuindersvereniging Utrecht Zuid
FD- printingcenter Utrecht
Dogsearch Nederland
Gert Jan Bloemendal
Wim Pater Boa Barneveld
Sterkliniek Veenendaal
Fam van Lagen
Maurits van de Pol
Fam Olieman
Cor
Melanie met Calleigh
Anne met Jazz
Sylvia met Finally en Jaiden
Kinderopvang Partou
Eerlijk Dierenvoer
Zoo en Zo
Stoer en Voer
RTV Utrecht
En alle buurtbewoners omgeving Barneveld en Utrecht voor alle hulp in welke vorm dan ook, mee spotten, catering verzorgen etc.
Een dikke dank je wel en diepe buiging voor al onze vrijwilligers die non stop doorgegaan zijn 54 dagen en de kilometers geen obstakel waren.
En een dikke dank je wel aan Nadine en Jorg voor het vertrouwen in onze Stichting.